معرفی کتاب «حیاء» | دکتر امیرحسین بانکی پور

امیرحسین بانکی پور فرد

دکتر امیر حسین بانکی پور در سال 1349 در استان اصفهان دیده به جهان گشود و با توجه به علاقه وافری که به علوم دینی داشتند در سال 1361 وارد حوزه علمیه شدند و تا مقطع سطح 2 اقدام به تحصیل نمودند. ایشان علاوه بر مدرک حوزوی دارای مدرک کارشناسی ارشد الهیات – فلسفه اسلامی در سال 1376 از دانشگاه تربیت مدرس تهران و همچنین مدرک دکترای فلسفه غرب می باشند از ایشان آثار ارزشمندی مانند «مطلع مهر»، «سر دلبران» و «اخلاق خانواده» به چاپ رسیده است.

مشخصات کتاب حیاء:

بانکی پورفرد، امیرحسین، 1349 – عنوان و نام پدیدآور : حیا / امیرحسین بانکی پور فرد.

نشر: اصفهان حدیث راه عشق ، 1384.

عناوین اصلی کتاب شامل:

مقدمه چاپ دوم؛ حیا؛ عالم حقیقی؛ حیا منشأ آثار اعتقادی، اخلاقی، دنیوی و اخروی است که به طور مجزا در این فصل به آن پرداخته می شود؛ روح انسان در تمام اجزاء جسمانی انسان حضور دارد، ولی با این حال آثار روحی انسان بیش از هر عضوی روی قلب انسان اثر می گذارد. وقتی انسان خوشحال یا ناراحت می شود یا تغییر دیگری در روحش احساس می کند، اولین چیزی که تغییر می کند ضربان قلب است؛ لذا در همه ی فرهنگ ها اسم این عضو را برای کانون احساسات و تحریکات و تصمیمات انسان قرار داده اند. در فارسی «دل» و در عربی «قلب» هم نام عضوی است که خون را در بدن تزریق می کند، هم محل اصلی روح آدمی است. در همین ارتباط بعضی حالات انسان نیز محل بروز شدیدش در اعضای دیگر نمود می کند. خشونت و سختی در جگر و حیا در تنفس انسان زودتر نمایان می شود. لذا امام باقر(علیه السلام) فرمودند: جایگاه سختی و خشونت در جگر و حیا و شرمساری در ریه ها (دم) است و سکونتگاه خرد، قلب است. بحث مهم دیگری که در زمینه ی حیا مطرح می شود، بحث در مورد جنبه ی منفی حیاست. ضرورت این بحث از آن جهت است که در بحث حیا همچون بسیاری صفات دیگر زمینه ی افراط و تفریط وجود دارد. امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: «بدان که برای حیا میزان و اندازه ای است و چون فزونی یابد، از حد اعتدال پا را فراتر نهاده و اسراف کرده است.» گاهی افراد می خواهند باحیا باشند، اما نمی دانند که این جا، جای حیا نیست. لذا باید مواردی که حیا روا نیست، روشن شود تا دچار افراط و تفریط نشویم. در روایات هم با تعابیری چون ضعف، حماقت و جهالت از این قسم حیا یاد شده است. حال با همه ی این بحث ها چه کنیم که حیا را در خود ظاهر کنیم؟ در ابتدا باید بدانیم که حیا امری است فطری و ایجاد کردنی نیست. چیزی است که در وجود و سرشت همه وجود دارد و فقط باید آن را ظاهر کنیم. حکما می گویند برای تحقق یک امر باید هم مقتضیات موجود باشد و هم موانع مفقود.

در فصلی از کتاب عوامل ظهور حیا ذکر میشود و در فصلی دیگر موانع تحقق حیا یا به عبارتی عوامل ترک حیا بیان می شود و به عواقب کم حیایی و بی حیایی اشاره می گردد.

صفات خداوند؛ خداوند؛ روابط اجتماعی؛ از آنجایی که مسأله ی حیای زن از اهمیت ویژه ای برخوردار است و نیاز وافر جامعه ی امروزی می باشد، برای تأثیر بیشتر کلام و تنوع مطلب، فصلی متفاوت از فصل های دیگر، به صورت زبان خطابه به رشته تحریر در آمده است که ان شاءالله مورد توجه خوانندگان قرار خواهد گرفت.

انتهای مطلب/