کربلا؛ محل عروج فرشتگان

زیارت در لغت یعنی دیدار کردن با قصد و به شخصی که به زیارت می‌رود زائر گفته می‌شود و جمع آن زُوّار است. احمد بن فارس می‌گوید: «زائر را از آن جهت زائر می‌گویند که وقتی به زیارت تو می‌آید، از غیر تو دوری می‌کند.»

زیارت معصومین(علیه السلام) مصداق بارز تولّی و تبرّی محسوب می‌شود؛ از این ‌روی مورد تأکید اهل‌بیت(علیه السلام) قرار می‌گیرد.

بدیهی است که به هر میزان که انسان محبّ ارتباط بیش‌تری با محبوبش داشته باشد، به همان میزان محبتش بیش‌تر خواهد شد و این مطلب در عرف مردم امری کاملاً مشهود است. شخص زائر نیز با توجه به آستان مقدس معصومین(علیه السلام)، محبتش بیش‌تر می‌شود و به همان میزان بر بغضش نسبت به دشمنان اهل‌بیت(علیه السلام) و جبهه طاغوت بیش‌تر خواهد شد.

این نکته در تمام عبارات زیارات معصومین(علیه السلام) دیده می‌شود. اگر به زیارات روایت ‌شده از معصومین(علیه السلام) دقت شود، کاملاً مشهود است که یکی از درخواست‌های انسان در حین زیارت رسیدن به تقرب الی الله از طریق تولی و تبری است.

فضل و شرافت کربلا و مرقد مطهر حضرت سیدالشهداء(علیه السلام) چنان است که امام صادق(علیه السلام) فرمود: قبر اباعبدالله الحسین (علیه السلام) از آن روزی که در آنجا دفن شد، باغی از باغهای بهشت است. (1)

با ذکر اجمالی تحولاتی که در عمارت مرقد مطهر امام حسین(علیه السلام) صورت گرفته است به خوبی معلوم می گردد که زیارت قبر آن حضرت در مبارزه با حکومت بنی عباس تأثیر مهمی داشته است و به همین دلیل بود که عباسیان قبر آن امام را دشمن خود می دانستند و به ویرانی آن دست می زدند، زیرا این مرقد شریف به مرکز تجمع مخالفان و مبارزان تبدیل شده بود.

امام صادق(علیه السلام) فرمود: ما بین قبر حسین(علیه السلام) تا آسمان محل رفت و آمد فرشتگان الهی است. (2)

و نیز فرمود: قبر حسین بن علی(علیه السلام) بیست ذراع در بیست ذراع است. آن باغی از باغهای بهشت و محل عروج فرشتگان به آسمان است و هیچ فرشته ی مقرّب و پیامبر مرسلی نیست، جز آنکه از خدا می خواهد او را زیارت کند. پس گروهی فرود می آیند و گروهی بالا می روند. (3)

اگر انسان زائر، حق امام را شناخته و با معرفت و ولایت او در کنار قبر مطهرش نماز گذارد، مورد قبول حق تعالی قرار می گیرد. چنانچه امام صادق(علیه السلام) در شأن و مقام کسی که به مرقد و بارگاه شریف حضرت مشرف شده و نماز بخواند، فرمود: «خداوند متعال اجر نمازش را قبولی آن قرار می دهد». (4)

خداوند سبحان در ازای ایثار و فداکاری سیدالشهداء(علیه السلام) و تحمل هرگونه سختی چون تشنگی و غم و اندوه فراوان برای حفظ اسلام، در مرقد شریفش برکاتی را قرار داده که از جمله ی آنها اجابت دعا و برآوردن حاجات است. چنانچه امام صادق(علیه السلام) فرمود: «هر کس دو رکعت کنار قبر حسین(علیه السلام) نماز بخواند، از خداوند چیزی را مسئلت نکند، جز اینکه به او عطا شود». (5)

ضریح مقدس و حرم مطهر امام حسین(علیه السلام) یادگاری از جان نثاری و فداکاری او و یارانش در راه خدا می باشد. مرقدی که جای عترت آدمیان برای ابد و دوام خواهد بود. حرم حسین(علیه السلام) کعبه ی دلها و طوافگاه زائران و قبله ی امیدواران، دارالشفای دردمندان و پناهگاه توبه کنندگان و گنهکاران است.

پی نوشت:

• سیره امامان، علامه سید محسن امین ص 22 / زندگانی چهارده معصوم، عمادزاده، ج 2، ص 137
• منتخب کامل زیارات، ابن قولویه، ص 195
• منتخب کامل زیارات، ابن قولویه، ص 252
• وسایل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج 10، ص 549
• امالی، شیخ طوسی، ص 317