آیا لقب “امیر المومنین” جز به علی (علیه السلام) جایز نیست؟

خلاصه پرسش: 
آیا لقب “امیر المومنین” جز به علی (علیه السلام) جایز نیست؟

متن کامل پرسش:
آیا این مطلب صحت دارد که خطاب لقب (امیر المومنین) جز به حضرت علی بن ابیطالب (علیه السلام) جایز نیست و حتی دیگر ائمه را نمی توان با این لقب خطاب کرد؟

پاسخ اجمالی:
رسول گرامی اسلام فرمود: اى گروه مردم! من از قول خداى عزّ و جلّ مى‏گویم که کسى جز این برادر من، امیر مؤمنان نیست و پس از من براى هیچ کس جز او، امیرى بر مؤمنان، حلال و روا نیست.

بنابر این یکى از القاب خاصه آن جناب «امیر المؤمنین» بود، این لقب را حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) به آن حضرت داد و فرمود: به علی بن ابى طالب (علیه السلام) به عنوان امیر المؤمنین سلام کنید، در مذهب شیعه اطلاق این عنوان به هیچ کس حتی امامان (علیه السلام) تجویز نشده است؛ زیرا که این عنوان مخصوص علی (علیه السلام) می باشد.

پاسخ تفصیلی:
با استفاده از روایاتی که در منابع روایی ما نقل شده، چنین استفاده می شود که لقب “امیر المؤمنین” ویژه علی (علیه السلام) است و حق استفاده این لقب برای دیگران حتی دیگر امامان (علیه السلام) را نداریم.

بخشی از این روایات تصریح دارند و برخی نیز اشاره که به عنوان نمونه به چند روایت اشاره می نماییم.

1- مردى از امام صادق (علیه السلام) پرسید که به امام قائم (عج) به عنوان امیر مؤمنان سلام می کنند؟ فرمود: نه، آن نام را خدا، مخصوص امیر المؤمنین (على بن ابى طالب) (علیه السلام) نموده، پیش از او کسى بدان نام، نامیده نشده و بعد از او هم جز کافر آن نام را بر خود نبندد. عرض کردم: قربانت پس چگونه بر او سلام کنند؟ فرمود: می گویند: السلام علیک یا بقیة اللَّه!.

2- پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: اى مردم، هر چه گفتم بگوئید و بر على به عنوان «امیر المؤمنین» سلام بدهید و بگوئید: فهمیدیم و اطاعت کردیم اى پروردگار و آمرزش ترا خواهانیم، برگشت همه ما به سوى تو است، و بگوئید: ستایش مخصوص خدائى است که ما را به این امر ولایت هدایت فرمود و اگر راهنمائى پروردگار نبود، هدایت نمى‏شدیم، اى مردم، امتیازاتى که علىّ ابن ابى طالب نزد پروردگار دارد و خدا در قرآن نازل فرموده بیش از آن است که من بتوانم در یک سخنرانى بشمارم و بیان کنم.

3- سلمان فارسی (رحمت الله علیه) می گوید: ای مردم از آل محمد پیروی نمایید آنها شما را به بهشت راهنمایی می نمایند و از امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب اطاعت کنید به خدا سوگند ما در حضور پیامبر (صلی الله علیه و آله) بر علی (علیه السلام) با عنوان ولیّ و امیر مؤمنان سلام می کردیم آن حضرت به ما امر و تأکید می نمود.

4- رسول گرامی اسلام فرمود: اى گروه مردم! على و فرزندان پاکیزه من، ثقل کوچکند و قرآن ثقل بزرگ است و هر یک از دیگرى خبر مى‏دهد و موافق با اوست و این دو از یک دیگر هرگز جدا نمى‏شوند تا کنار حوض پیش من حاضر شوند. آنان امناى خداوند میان خلق خدا و حکیمان الاهى در زمین خدا هستند. بدانید که من رسالت خود را ادا کردم و تبلیغ کردم و به گوش شما رساندم و توضیح دادم و روشن ساختم. همانا که این فرمان را خداوند فرموده است و من از قول خداى عز و جل مى‏گویم که کسى جز این برادر من، امیر مؤمنان نیست و پس از من براى هیچ کس جز او، امیرى بر مؤمنان، حلال و روا نیست. آن گاه پیامبر (صلی الله علیه و آله) با دست خود بازوى على را که پایین‏تر از آن حضرت ایستاده بود گرفت و على را چنان بلند کرد که پاهایش کنار زانوان رسول خدا قرار گرفت و باز چنین فرمود که اى گروه مردم! این على برادر و وصى من است و کسى است که پس از من شبان این امت است و خلیفه من بر امت من است و جانشین من براى تفسیر کردن کتاب خداوند و فرا خواننده به سوى خداوند و قرآن و عمل‏کننده به چیزى است که خداوند به آن راضى است و جنگ‏کننده با دشمنان خداوند است و به فرمانبردارى خداوند فرمان دهنده و از معصیت باز دارنده است. او جانشین رسول خدا و امیر مؤمنان و امام و راهنما به فرمان خداوند است و مى‏گویم که به فرمان خداوند این گفتار مبدل نخواهد شد و مى‏گویم: پروردگارا! دوست بدار آن کس را که او را دوست مى‏دارد و دشمن بدار هر که را با او دشمن است، و هر کس که او را منکر شود لعنت فرماى و بر هر کس که با او ستیز مى‏کند خشم بگیر. پروردگارا! تو خود فرمان امامت را براى على نازل فرمودى و فضیلت او را چنان روشن کردى.‏

5- سلیم بن قیس می گوید: نزد سلمان و أبو ذرّ و مقداد نشسته بودم که مردى از اهل کوفه در طلب ارشاد و راهنمایى نزد ایشان نشست، سلمان گفت: بر تو باد به همراهی کتاب خدا و علىّ بن ابى طالب؛ زیرا او با قرآن است و هرگز از آن جدا نمى‏شود، و ما نیز شهادت مى‏دهیم که خود از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدیم که مى‏فرمود: «علىّ دایر مدار حقّ است هر کجا که حقّ باشد او نیز با آن است، و به درستى که علىّ؛ صدّیق است، علىّ فاروق است، که میان حقّ و باطل را تمییز داده و جدا مى‏کند».

… طبق فرمان خود رسول خدا (صلی الله علیه و آله) ما و دیگران همگى امر شدیدم که حضرت را با عنوان امارت (امیر المؤمنین) سلام نماییم.

با توجه به روایاتی که بیان شده خصوصاّ روایت اول یکى از القاب مخصوص آن حضرت «امیر المؤمنین» بود، این لقب را خدا و رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) به آن حضرت دادند و فرمودند به علی بن ابى طالب به عنوان امیر المؤمنین سلام کنید، در مذهب شیعه اطلاق این عنوان به هیچ کس حتی امامان دیگر (علیه السلام) تجویز نشده است؛ زیرا که این عنوان مخصوص علی (علیه السلام) می باشد.

 

منبع: اسلام کوئست