امام ، مصلح جامع آفرینش

خانه / مطالب و رویدادها / امام ، مصلح جامع آفرینش

امام ، مصلح جامع آفرینش – گذری بر بیکران دعای افتتاح – قسمت هیجدهم

اللَّهُمَّ الْمُمْ بِهِ شَعْثَنَا وَ اشْعَبْ بِهِ صَدْعَنَا وَ ارْتُقْ بِهِ فَتْقَنَا وَ کثِّرْ بِهِ قِلَّتَنَا وَ أَعْزِزْ بِهِ ذِلَّتَنَا وَ أَغْنِ بِهِ عَائِلَنَا وَ اقْضِ بِهِ عَنْ مَغْرَمِنَا وَ اجْبُرْ بِهِ فَقْرَنَا وَ سُدَّ بِهِ خَلَّتَنَا وَ یَسِّرْ بِهِ عُسْرَنَا وَ بَیِّضْ بِهِ وُجُوهَنَا وَ فُک بِهِ أَسْرَنَا وَ أَنْجِحْ بِهِ طَلِبَتَنَا وَ أَنْجِزْ بِهِ مَوَاعِیدَنَا وَ اسْتَجِبْ بِهِ دَعْوَتَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ سُؤْلَنَا وَ بَلِّغْنَا بِهِ مِنَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ آمَالَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ فَوْقَ رَغْبَتِنَا یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ وَ أَوْسَعَ الْمُعْطِینَ اشْفِ بِهِ صُدُورَنَا وَ أَذْهِبْ بِهِ غَیْظَ قُلُوبِنَا وَ اهْدِنَا بِهِ لِمَا اخْتُلِفَ فِیهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِک إِنَّک تَهْدِی مَنْ تَشَاءُ إِلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ وَ انْصُرْنَا بِهِ عَلَی عَدُوِّک وَ عَدُوِّنَا إِلَهَ الْحَقِّ آمِینَ.

خدایا! تفرقه و پراکندگی ما را به وسیله او (امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف) به نزدیکی و یگانگی تبدیل گردان، چند دستگی ما را اصلاح کن، از هم گسیختگی ما را نظم ببخش و ما را به هم پیوسته کن، به سبب او جمعیت اندک ما را بسیار گردان، خواری ما را به عزت تبدیل کن، فقر ما را تو جبران فرما، بدهکاری های [مادی و معنوی] ما را خاتمه ده، تنگدستی ما را اصلاح فرما، از شکاف میان ما جلوگیری کن.

[خدایا!] به وسیله امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف سختی زندگی ما را به آسانی تبدیل کن، چهره های ما را سفید و روشن گردان و اسیران ما را آزادی ببخش. [خدایا!] به وسیله او خواسته های ما را برآورده فرما و آن چه به ما وعده داده ای قطعی کن. به سبب او دعای ما را پاسخ ده و تقاضاهایمان را عطا فرما. [خدایا!] به وسیله امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف ما را به آنچه از دنیا و آخرت آرزو داریم برسان و بیشتر از آن چه می خواهیم به ما بده.

ای خدایی که بهتر از تو کسی نیست که از او درخواست کنیم و ای خدایی که بیشتر از هر کسی عطا می کنی! [داغِ] سینه های ما را به وسیله امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف شفا بخش و خشمِ دل های ما را به سبب او برطرف فرما. به سبب او ما را هدایت کن تا در آن چه که از حق مورد اختلاف است، به اذن تو هدایت شویم. به درستی که تو هر که را بخواهی به راه مستقیم هدایت می کنی. [خدایا!] به وسیله امام عصر عجّل الله تعالی فرجه الشریف ما را بر کسانی که دشمن تو و ما هستند یاری کن. ای خدای حق! دعای ما را مستجاب کن.

نکته ها

     هر چند وقتی امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف ظهور کند، اختلافات و چند دستگی ها به برکت ظهور آن حضرت از بین می رود، ولی با توجه به این که در این بخش از دعا از واژه «بهِ» استفاده شده و نه «بظهوره»، شاید بتوان چنین استفاده کرد که در دوره غیبت نیز امکان آن وجود دارد که به سبب و به وسیله امام عصر عجّل الله تعالی فرجه الشریف بسیاری از گرفتاری های جامعه شیعه از بین برود.

     ظاهر این فراز از دعای افتتاح، درخواست رفع نقص ها و از بین رفتن عیب ها است؛ ولی به نظر می رسد که می توان از زاویه آسیب شناسیِ جامعه شیعی نیز به آن نگاه کرد. به این معنی که جامعه ای می تواند به معنی حقیقی «مهدوی» باشد که این آسیب و آفت ها را از خود دور کند.

     روشن است که نتیجه پیروی از هوس های نفسانی، فاصله گرفتن از عهد بندگیِ خدای متعال است و بر پایه توقیعی که از امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف برای مرحوم شیخ مفید صادر شد، همین عهدشکنی، دوریِ از امام را در پی داشته و دارد. در آن توقیع آمده است: «…وَ لَوْ أَنَّ أَشْیَاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَهُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَی حَقِّ الْمَعْرِفَهِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا…؛ اگر شیعیان ما _ که خدا، ایشان را بر اطاعت خود موفق کند _ دل هایشان در وفاداری به عهدشان جمع بود، هرگز ملاقات ما با آنها به تأخیر نمی افتاد و سعادت دیدارِ ما با معرفت تمام برای آنها به سرعت محقق می شد».

     نقص ها و عیب ها، علل و اسبابی دارند که امام معصوم و حجت خدا با جلب توجه پیروان خود به آن ها، در پی رفع آن از راه طبیعی است. درست همانندِ زمانی که ما سراغ پزشک می رویم و از او می خواهیم بیماری ما را درمان کند و او با تجویزِ دارو در صدد ریشه کنیِ اسباب بیماری برمی آید. از این رو وقتی ما در پی از بین رفتنِ ذلتمان به واسطه امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف هستیم، باید توجه کنیم که امام برای این مسئله چه راهی را پیشِ پای ما قرار می دهند.

     اگر این نگاه را به ادعیه بپذیریم، وقتی دراین فراز از دعای شریف افتتاح از خدای متعال می خواهیم که « و أَعْزِزْ بِهِ ذِلَّتَنَا…» در پیِ آن خواهیم بود که آن چه به عنوانِ سببِ ذلت در فرمایشات اولیای خدا، به ویژه امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف بیان شده را شناسایی کنیم و از بین ببریم. این روش، خود نوعی رسیدن به عزت به سببِ امام است.

     با توجه به این مطالب، وقتی به توقیع امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف به شیخ مفید نگاه می کنیم، چنین می بینیم: «…وَ مَعْرِفَتُنَا بِالذُّلِّ الَّذِی أَصَابَکمْ مُذْ جَنَحَ کثِیرٌ مِنْکمْ إِلَی مَا کانَ السَّلَفُ الصَّالِحُ عَنْهُ شَاسِعاً وَ نَبَذُوا الْعَهْدَ الْمَأْخُوذَ وَراءَ ظُهُورِهِمْ کأَنَّهُمْ لا یَعْلَمُونَ؛ و ما از ذلتی که به شما رسیده آگاهیم و این از زمانی بوده که بسیاری از شما کارهای زشتی که پیشینیانِ صالح از آن ها دوری می کردند را مرتکب شده و عهد الهی را آن چنان که گویا از آن خبر ندارید، پشت سر انداختید». با توجه به این توقیع، راه بیرون رفت از ذلتِ جامعه شیعه، دوری از زشتی ها و پایداری به پیمان الهی است.

در مکتب مهدوی، دنیا و آخرت در کنار هم در نظر گرفته می شوند. (وَ بَلِّغْنَا بِهِ مِنَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ آمَالَنَا)

پیام ها

1- بهترین عامل برای اتحاد جامعه، جمع شدن بر محور ولیّ خدا، امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف است. (اللَّهُمَّ الْمُمْ بِهِ شَعْثَنَا)

2- در جامعه مهدوی، مردم، یک دل و یک پارچه اند. (اللَّهُمَّ الْمُمْ بِهِ شَعْثَنَا)

3- جامعه مهدوی از تفرقه، پراکندگی، چنددستگی و هرگونه نابسامانی به دور است. (اشْعَبْ بِهِ صَدْعَنَا وَ ارْتُقْ بِهِ فَتْقَنَا… )

4- جامعه مهدوی با محوریت ولیّ خدا، پیوسته در حال برطرف کردنِ عیب ها و نقص های خود است. (الْمُمْ بِهِ…وَ اشْعَبْ بِهِ…وَ ارْتُقْ بِهِ…کثِّرْ بِهِ…أَعْزِزْ بِهِ…)

5- هر چه عیب و نقص است، از جانب ما است. (شَعْثَنَا… صَدْعَنَا… فَتْقَنَا… قِلَّتَنَا… ذِلَّتَنَا… عَائِلَنَا… مَغْرَمِنَا…)

6- شیعیان در دورانِ دوری از امام، خوش نیستند؛ بلکه سینه هایشان داغ دار و دل هایشان ناراحت است. (اشْفِ بِهِ صُدُورَنَا وَ أَذْهِبْ بِهِ غَیْظَ قُلُوبِنَا)

7- اگر ما در راه خدا باشیم، دشمنان خدا همان دشمنان ما هستند. (انْصُرْنَا بِهِ عَلَی عَدُوِّک وَ عَدُوِّنَا…)

8- درخواست انسان ها به اندازه ظرفیت آن ها است، و ظرفیت ما هر مقدار هم که باشد اندک است. پس بخشی از درخواست هایمان را به خودِ خدا واگذار کنیم. (أَعْطِنَا بِهِ فَوْقَ رَغْبَتِنَا)

پایگاه اطّلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *