ثواب عزاداری و گریه بر امام حسن مجتبی(علیه السلام)

خانه / مطالب و رویدادها / ثواب عزاداری و گریه بر امام حسن مجتبی(علیه السلام)

رسول خدا(صلوات الله علیه)سال‌ها پیش از شهادت امام حسن فرموده بود :«هر کس بر حسن گریه کند، چشمش روزی که دیده‌ها کور می شوند (روزقیامت)، کور نمی شود و هرکس در مصیبت او اندوهگین شود، روزی که همه دلها اندوهگین است، غم و اندوهی ندارد. زیارت حسن مایه‌ی استواری قدم‌ها در قیامت است.»

سلام بر کریمی که می‌گویند در طول زندگی خود سه بار تموم زندگی خود را انفاق کرده است.کریمی که به تمام فقرا کمک میکرد اما حالا چی؟اون اقای کریم که حرم نداره ضریح نداره سنگ قبر هم نداره چرا اینقدر اقامون رو غریب گذاشتیم؟گریه کنیم برای غربت و غریبی آقامون. ماایرانی‌ها هرچند سال یک بار برای امام حسین(علیه السلام)ضریح میسازیم و میبریم کربلا.اما کی بشه برای اقای کریم مون ضریح بسازیم حرم بسازیم تا از این غربت در بیایید. سلام برتنها آقایی که تو کوچه های بنی هاشم همراه مادرش غریب و تنها بود تو مدینه غریب بود تو خونش هم غریب بود.

untitled-10
در نیمه ماه رمضان سوم هجری، اولین فرزند علی (علیه السلام) و فاطمه‌(سلام الله علیه) به دنیا آمد. پس از ولادت، نامگذاری از جانب مادر به پدر، و از او به رسول خدا(صلوات الله علیه) محوّل شد و آن حضرت هم منتظر نامگذاری پروردگار ماند.

تا اینکه جبرئیل ،امین وحی، فرود آمد و گفت: خدایت سلام می‌رساند و می‌گوید چون علی برای تو همانند هارون برای موسی است، نام فرزندش را نام فرزند حضرت هارون علیه السلام یعنی شبّر قرار ده!

رسول خدا فرمود: زبان من عربی است و شبّر، عبری است.

جبرئیل گفت: شبّر در زبان عرب به معنای« حسن» است و به این ترتیب، کودک، حسن نام گرفت. تنها کنیه‌ی آن حضرت « ابو محمد» و مشهورترین القابش« سید ، سبط و تقی» است. چهره زیبا و خصائل اخلاقی او دقیقا مانند پدر بزرگ عزیزش رسول خدا ( صلوات الله علیه) بود درهفتیمن روز تولدش پیامبر(صلوات الله علیه) گوسفندی خرید و برای سلامتی فرزند عزیزش قربانی کرد, که بعد ها این عمل بنام عقیقه سنت شده.

نام حسن واقعا برازنده ایشان بود . امام حسن(علیه السلام) در روزگاری سخت متولد شدند . تقریبا تمام جنگهای صدر اسلام در این هفت سال آغازین عمر شریف ایشان اتفاق افتاد . امام حسن(علیه السلام) از همان کودکی به یادگیری قرآن و سخنان حکیمانه و طریقه نبرد و وشجاعت و دینداری پرادختند ؛ آنهم در محضر عالیترین اسطوره های دین و انسانیت . هفت سال بعد از ولایت ایشان پیامبر ( صلوات الله علیه) وفات یافت و مشکلات خلافت و خیانت عناصر منافق آغاز شد. بدون شک سخت ترین ایام عمر مبارک ایشان بین وفات حضرت رسول (صلوات الله علیه) و شهادت مادرشان فاطمه زهرا( سلام الله علیه) بوده است .

آری امام حسن(علیه السلام) در کنار پدر تمام این روز گار پر ظلم را بعد از وفات پیامبر(صلوات الله علیه) تحمل کرد. بعد از شهادت علی(علیه السلام) بالاخره مردم امام حسن(علیه السلام) را برای خلافت بر معاویه ترجیح دادند . امام که مردم منافق زمانه اش را خوب می شناخت ابتدا خلافت را قبول نمی‌کرد و بالاخره با اصرار مردم پذیرفت . البته مشروط به اینکه هر چه امام بگوید چه جنگ چه صلح همه بپذیرند.

امام حسن(علیه السلام) در میان خودی ها حاضر در زمان خود نیز با زره بر تن به نماز می ایستاد. بالاخره امام بعد از گذراندن مراحل زیادی در جهت آگهی مردم و هفت ماه خلافت بر مردمی منافق و نادان و بی ایمان مجبور به پذیرش صلح شد و معاویه به حکومت رسید.

شاگردان و یاران امام

نام بیش از 30 نفر از شاگردان و یاران آن حضرت در تاریخ ثبت شده است.

فرزندان امام

کمترین عددی که درباره فرزندان حضرت نوشته‌اند 7 نفر و بیشترین عدد 23 نفر است. شیخ مفید ، فرزندان حضرت را 15 نفر می‌داند(هشت پسر و هفت دختر.)

از دختران حضرت 4 نفر و از پسرانش نیز 4 نفر صاحب فرزند شده اند. البته دو تن از پسران، فرزند پسر نیاوردند و به همین جهت نسل تمامی سادات حسنی به آن دو پسر دیگر که فرزند پسر آورده اند یعنی (زید و حسن مثنّی) منتهی می‌گردد. در سلسله سادات حسنی، دانشمندان، سلاطین، محدّثان و انقلابیون متعددی وجود دارد.

ذکر امام در قرآن

ذکر امام حسن (علیه السلام)در قرآن : قرآن مجید مشتمل است بر یادکردی از شخصیت‌ها، از خوبان یا از بدان، لیکن این یادکرد گاهی همراه با ذکر نام است(همانند آنچه درباره موسی و فرعون ذکر شده است) و گاه فقط با توصیف، و بدون ذکر نام.( همانند آنچه درباره امام علی(علیه السلام) نازل شده است.) درباره امام حسن(علیه السلام) نیز آیاتی به صورت توصیف و بدون ذکر نام نازل شده است؛ همانند آیه تطهیر ، آیه ذوی القربی و آیه اولی الامر.

از جمله رویدادهای مهم در زمان این امام بزرگوار:

از دست دادن جدّش، پیامبر اسلام (صلوات الله علیه)، در سال یازدهم هجری.

از دست دادن مادر خود، فاطمه زهرا (سلام الله علیه)، در سال یازدهم هجری.

آبرسانی به خلیفه سوم، عثمان بن عفّان (که در محاصره انقلابیون مسلمان قرار داشت).

از دست دادن پدرش، حضرت علی (علیه السلام)، در 21 رمضان سال 40 هجری.

بیعت مردم با امام حسن (علیه السلام) در مسجد کوفه، پس از شهادت امیرالمؤمنین، علی (علیه السلام).

تصدیِ خلافت اسلامی، در 21 رمضان سال 40 هجری.

خیانت برخی از فرماندهان سپاه امام حسن (علیه السلام) و پیوستن به سپاه معاویه.

پذیرش صلح تحمیلی با معاویه و واگذاری خلافت اسلامی به وی در جمادی الاوّل (یا ربیع الأول) سال 41 هجری.

تعهد معاویه بر مفاد صلحنامه امام حسن (علیه السلام) و نقض آن، پس از سیطره کامل بر شهرهای اسلامی.

بازگشت امام حسن (علیه السلام) و خاندان امیرالمؤمنین(علیه السلام) از کوفه به مدینه مشرفه.

دسیسه معاویه در بیعت گرفتن از مردم برای ولایت عهدیِ فرزندش، یزید و واهمه او از امام حسن (علیه السلام).

ثواب عزاداری و گریه بر امام حسن(علیه السلام)

رسول خدا(صلوات الله علیه)سال‌ها پیش از شهادت امام حسن فرموده بود :«هر کس بر حسن گریه کند، چشمش روزی که دیده‌ها کور می شوند (روزقیامت)، کور نمی شود و هرکس در مصیبت او اندوهگین شود، روزی که همه دلها اندوهگین است، غم و اندوهی ندارد. زیارت حسن مایه‌ی استواری قدم‌ها در قیامت است.»

شهادت امام

تلاش موفق امام حسن برای به‌کرسی نشاندن اهداف صلح باعث شد که معاویه طرح قتل حضرت را پیگیری نماید تا بتواند به خواسته دیرین خود یعنی تبدیل خلافت اسلامی به سلطنت موروثی، جامه‌ی عمل بپوشاند. به این ترتیب سمی مهلک تهیه کرد و آن را توسط همسر آن حضرت به او خوراند.حضرت پس از مدتی درد و رنج، در روز 28 ماه صفر سال 50 هجری به لقاء الله شتافت.برادرش امام حسین(علیه السلام)، جنازه‌ی او را پس از تغسیل و نماز برای دفن به سوی مسجد و روضه پیامبر برد ولی سرانجام بر اثر ممانعت بنی‌امیه در بقیع به خاک سپرد.                                                                                           منبع:شفاف

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *