راهکارهای ایجاد وحدت اسلامی

تعميق روابط حسنه و معاشرت‌هاي اسلامي:

امانت داري، صله رحم، راستگويي، عيادت از بيماران، کمک به مستمندان، شرکت در تشييع جنازه مسلمانان، خودداري از آزار ديگران، رعايت حقوق فردي و اجتماعي ساير مسلمانان، پرهيز از غيبت و بُهتان و آبروريزي انسان‌هاي ديگر، انفاق، احسان، عفو و گذشت از جمله آموزه‌هاي اسلامی در راه ترويج خصائل و صفات والاي اخلاقي و انساني است که موجب همبستگی مردم می‌شود.

زيد شحام گويد: حضرت صادق عليه السلام به من فرمود: به هر كس از مردم كه ببينى پيروى از من می كنند و به گفتار من عمل می كنند سلام مرا برسان، و من به شما سفارش می كنم كه نسبت به خدای عز و جل تقوى داشته باشيد و در دين خود پارسا باشيد و در راه خدا كوشش كنيد، و به راستگویى و به اداء امانت و طول دادن سجده و نيكى به همسايه؛ زيرا محمد صلى اللَّه عليه و آله همين دستورات را آورده است، هر كه به شما امانت سپرده به او پس دهيد، نيك رفتار باشد يا بدكردار؛ زيرا رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله دستور مي داد كه سوزن و نخ را نيز به صاحبش پس دهيد، و با فاميل خود پيوند داشته باشيد، و به جنازه‏ مرده‏هایشان حاضر شويد، و بيمارانشان را عيادت كنيد، و حقوقشان را بپردازيد، زيرا هر كس از شما كه در دينش تقوی داشته باشد و راستگو باشد و امانت را به صاحبش برگردانده و اخلاقش با مردم نیکو باشد؛ گويند: اين جعفرى است و اين مرا شاد كند و از جانب او شادی در (دل) من آيد و گويند: اين روش پسنديده جعفر (بن محمد) است بخدا سوگند پدرم براى من حديث كرد كه مردى از شيعيان على عليه السلام در قبيله‏اى بود و زينت آن قبيله بشمار مي رفت، از همه آنها در پرداخت امانت بهتر بود، و حقوقشان را بهتر مراعات مي كرد، و در گفتار راستگوتر بود، و سفارشات و همه وصيت هاى اهل قبيله و سپرده هاشان را به او مى‏سپردند و چون از شخصیت او پرسش مي كردى؛ مي گفتند: كيست مثل فلان كس؟ او در پرداخت امانت و راستگوئى از همه ما بهتر است.[1]

پرواضح است که این رفتارها خصوصا در مقابل اهل سنت توصیه شده است تا اینکه وجهه شیعیان اهل بیت حفظ شده و به وسیله رفتارهای نیکو ، مردم به مکتب اهل بیت علاقه مند شوند و به شیعه شدن نزدیک تر گردند .

تقويت فرهنگ انتظار

قرآن کريم در آيات نوراني خويش مردم را به ظهور يگانه منجي عالَم بشريت فرا می‌خواند.

وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ.[1]

اميرمؤمنان علي(علیه السلام) در تفسير آيه (وَنُرِيدُ أن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ)[2] می فرماید :

اين گروه پيروز آل محمد(ص) هستند، خداوند متعال مهدي آل محمد(عج) را بعد از زحمت و سختي که بر آنان وارد می‌شود برمی‌انگيزد و به آنان عزّت می‌دهد و دشمنانشان را خوار و ذليل می‌کند.[3]

طبق اين شيوه قرآني، تقويت و توسعه انديشه انتظار می‌تواند به اتّحاد و يگانگي دل هاي مردم ياري نموده و می توان با اين فرهنگ وحدت آفرين و اميدبخش به همبستگي دینی در جامعه رونق بخشيد؛ زيرا اگر فلسفه انتظار و دستاوردهاي مثبت قيام مهدي(عج) به مردم ستم ديده و خسته از ظلم و بيداد مستکبران عالَم گفته شود، آنان يک دل و يک زبان به انتظار ظهور رهبر آسماني نشسته و تحقُّق خواسته هاي قلبي خود را در برنامه هاي دولت کريمه حضرت مهدي(عج) جستجو خواهند کرد. آنان اگر با فرهنگ انتظار آشنا شوند، تمام تفرقه ها و تشتُّت ها را با آرزوي ظهور امام زمان(عج) پايان يافته تلقّي می‌کنند و هرکدام از هر حزب و گروه و نژادي، ظهور دولت اميدآفرين حضرتش را از دل و جان آرزو می‌کنند و يکپارچه از خداوند متعال می‌خواهند:

اَللَّهُمَّ الْمُم بِهِ شَعثَنا، وَاشْعَب بِهِ صَدعَنا وَارْتُق بِهِ فَتقَنا، وَ كَثِّر بِهِ قِلَّتَنا، و أعْزِز بِهِ ذِلـَّتَنا…[4]

چنان که در دعاي ندبه زمزمه می‌کنيم:

أيْنَ جَامِعُ الْكَلِمَةِ عَلَي التَّقْوي.[5]

کجاست آن آقايي که مردم را بر وحدت کلمه تقوي و دين گرد خواهد آورد.

[1]. انبیاء/ 105.

[2]. قصص/ 5.

[3]. علامه محمد باقر مجلسی، بحارالأنوار، ج51، ص54، باب 5 (الآيات المؤولة بقيام القائم).

[4]. دعای افتتاح.

[5]. دعای ندبه.

[1]. أصول الكافي/ ترجمه مصطفوى، ج‏4، ص 449- 450.