وصیت امام حسن مجتبی علیه السلام

وصیت امام حسن مجتبی علیه السلام

این وصیتى است كه از امالى شیخ طوسی رحمة الله علیه نقل شده كه به برادرش امام حسین علیه السلام فرمود:
“این است آنچه وصیت مى‏كند بدان حسن بن على به برادرش حسین بن على: وصیت مى‏كند كه گواهى دهد معبودى جز خداى یكتا نیست كه شریك ندارد ،پس پرستش مى‏كند او را بدان جهت كه شایسته  پرستش است، شریكى در سلطنت ندارد و سرپرستى از خوارى براى او نیست و بهراستى كه او هر چیز را آفریده واندازه ی آن را به خوبی مقدر ساخته و شایسته ‏ترین معبود و سزاوارترین كسى است كه او را ستایش كنند، هر كه از او فرمانبردارى كند راه رشد را یافته ، و هر كس كه نافرمانیشراكند به گمراهى و سرگشتگى می افتد و هر كس به سوى او بازگردد هدایت گشته است.

من تو را سفارش مى‏كنم(اى حسین ) به بازماندگانم از خاندان و فرزندان و خانواده خودت كه از بدكارشان درگذرى و از نیكوكارشان بپذیرى ، و براى آنها جانشین و پدرى مهربان باشى، و دیگر آن كه مرا کنار رسول خدا دفن نمایی كه من به او و خانه او شایسته ‏تر از دیگران هستم…
و اگر از این كار مانع شدند و جلوگیرى كردند، من تو را به حق قرابت و نزدیكى كه خدا براى تو قرار داده و قرابتى كه با رسول خدا دارى سوگند مى‏دهم كه اجازه ندهى در این راه به خاطر من خون ریخته شود تا آنگاه كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلمرا دیدار كنیم و شكایت‏ خود به نزد او بریم، و آنچه از این مردم پس از وى بر سر ما رفته، به او گزارش كنیم …”
این را فرمود و از دنیا رفت. درود خدا بر او باد .
و در روایت مفید رحمة الله علیه این گونه است كه پس از جریان مسموم شدن خود فرمود:
(چون من از دنیا رفتم، چشم مرا بپوشان، مرا غسل ده و كفن نما ،سوى قبر جدم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ببر تا دیدارى با او تازه كنم ، سپس به سوى قبر جده ‏ام فاطمة بنت اسد رضى الله عنها ببر و در آنجا دفنم كن، و ‏بدان اى برادر كه مردم گماندارند شما مى‏خواهید مرا كنار رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به خاك بسپارید ، پس در این باره گرد آیند و از شما جلوگیرى كنند ، تو را به خدا سوگند دهم مبادابه خاطر من به اندازهی ذره ای خونریخته شود. ) (2)

منابع:
1 بحار الانوار، ج 44، صص 152-151
2ارشاد شیخ مفید، ج 2، ص 14

پایگاه اطلاع رسانی هیات رزمندگان اسلام